Ko’chalarda yurib, yurtimning jamolin
Nurashfon bo’lganin ko’rdimey,
Yurtim deb yongan yurtdoshim
Ko’kragi bir osmon bo’lganin ko’rdimey,
Chiroyli bayramlar eng go’zal ayyomlar,
Rostan ko’p erur xush damlarey.
Tinchlik sabab bugun har go’sha har ko’cha,
Xiyobon bo’lganin ko’rdimey.
Buyukmiz deya yo’llarga chiqqan,
Kattadur bu elning karvoni
Dunyolar tan olgan buyuk xalq,
O’zbekning qolmadi hech qanday armoni
Chinori ming yillik, minori ming yillik,
Ming yillik bu elning dostoni
Dalolat olamga Xivayu, Buxoro,
Samarqand bo’lganin ko’rdimey
Navoiy istagan har go’sha har ko’cha,
Xiyobon bo’lganin ko’rdimey
Osmonga boqsamda, musaffoligidin
Ko’nglimda ajoyib sururlar,
Bobomni qo’lida nastarin gullari,
Shukur deb ko’zlarga surarlar,
Temurbek bobomday har o’g’lon
Qalbida bir olam shijoat g’ururlar,
Yurtimning atrofi bog’lari chiroyli
Guliston bo’lganin ko’rdimey
Tinchlik sabab bugun har go’sha, har ko’cha,
Xiyobon bo’lganin ko’rdimey
Ko’chalarda yurib, yurtimning jamolin
Nurashfon bo’lganin ko’rdimey.