Jasurbek Mavlonov - Odam

Gohida orzuga yetib bo’lmaydi,
Risqi bo’lmas yerdan terib bo’lmaydi,
Bitilgan taqdirdan ketib bo’lmaydi,
Ertaga nimalar bo’lmaydi odam.
Halollikda baxtni topmog’ing tayin,
Xato qilib ortga qaytmog’in qiyin,
Yurakdagi dog’ni artmog’in qiyin,
Ertaga nimalar bo’laydi odam.

Odam, odam, odam,
Ertaga nimalar bo’lmaydi odam.
Odam, odam, odam,
Ertaga nimalar bo’lmaydi odam.

Odamzod yashasa boylik g’amida,
So’roqlamas hech kim og’ir damida,
Qadrla qarindosh, do’stni borida,
Ertaga nimalar bo’laydi odam.
Ko’rpaga o’ranib yotarsan xasta,
Farzandlaring bo’lsa xo’p kamarbasta,
Joning olar ajal kelsa bir pastda,
Ertaga nimalar bo’laydi odam.

Odam, odam, odam,
Ertaga nimalar bo’lmaydi odam.
Odam, odam, odam,
Ertaga nimalar bo’lmaydi odam.

Goh kulsang gohida ko’z yosh tomchi,
O’zi taqdir bizga yolg’on arg’amchi,
Nopoklikda qurgan baxting aldamchi,
Ertaga nimalar bo’laydi odam.
Buguning ham ertang o’zing qo’lingda,
Adashmagin to’g’ri yurgan yo’lingda,
Ezgulik ufirsin o’ngu-so’lingda,
Ertaga nimalar bo’laydi odam.