Hilola Hamidova - Mustahzod

Ko’ngil dardig’a toqman, topmadim hargiz davo istab,
Ani umr ikromi xasrato bo’lg’ay ado istab, yor istab.

Necha yurdim adoshib to’g’ri yo’ldan besarvi-samo,
Tutib ilginni yo’lg’a, solsa deb bir rahnamo istab, yor istab.

Necha yuzga surib yuz, yaxshilar yo’lida o’ltirdim,
G’uborin topmadim men jon ko’ziga to’tiyo istab.

Judo bo’lgan meningdek bormikin bir furqati ma’yus,
Jahonda hojatiga tommagan hargiz ravo istab, yor istab.

Husning guli to bo’ldi jahon mulkida paydo, ey sho’xi parizod,
Soldi ani ishqi boshima kulfati savdo, qilg’il anga faryod.

Bilmam na sifat odam eding nozli fanida, ey ko’zlari shahlo,

Qilding meni bir boqish ila husningga shaydo, jilva qilib ijod. (2x)

Layli bila Shirin chun emas yorima monand, ham zarra, ham ahbob,
Men birla qachon teng bo’lur ishq ichra jahonda Majnun ila Farhod.

Sayyidi g’ami etdi bu ko’ngil mulkini vayron yondirgali jonim,
Endi anga rahm ayla borib dilbari barno, qilg’il ani obod.

Chokar g’ami hajringda qachon bo’lsa giriftor ishq ichra biloshak,
Dardig’a ani shahdu labing qildimu davo, ey qomati shamshod. (2x)