Ayubxon (Ayriliq) - Oppoq libos

Tobora oshmoqda azobning zarbi,
Yurakka sanchildi alamning zahri.
Qalbimga to’lgan og’riqning kuchlari,
Ko’zimdan oqadi ayriliq yoshlari.

Oppoq libos, egniga mos,
Meni esa bir chekkada.
O’zgasin quchar, qo’lidan ushlar,
Ko’zlarim ko’rib yonar.
Unutolmay, yig’lay olmay, ezilaman tinmay.
Azoblar qiynaydi, tinchlik bermaydi, yuragimni tiladi.

Oppoq libos, egniga mos,
Meni esa bir chekkada.
O’zgasin quchar, qo’lidan ushlar,
Ko’zlarim ko’rib yonar.
Unutolmay, yig’lay olmay, ezilaman tinmay.
Azoblar qiynaydi, tinchlik bermaydi, yuragimni tiladi.

Ko’zlarimga tor, bu onda dunyo,
Kuchayib boradi azoblarim xatto.
Bergan va’dalaring unutdingmi yor?
Sendaylarni deyishar ekan bevafo.

Oppoq libos, egniga mos,
Meni esa bir chekkada.
O’zgasin quchar, qo’lidan ushlar,
Ko’zlarim ko’rib yonar.
Unutolmay, yig’lay olmay, ezilaman tinmay.
Azoblar qiynaydi, tinchlik bermaydi, yuragimni tiladi.

Oppoq libos, egniga mos,
Meni esa bir chekkada.
O’zgasin quchar, qo’lidan ushlar,
Ko’zlarim ko’rib yonar.
Unutolmay, yig’lay olmay, ezilaman tinmay.
Azoblar qiynaydi, tinchlik bermaydi, yuragimni tiladi.