Sening gaplaringga ko’naman endi,
Doim aytganingni qilaman endi.
Seni ko’p ranjitib qo’ydim men nodon,
Yuragim yig’lama, Yig’lama endi.
Ishonib qoldimda bevafolarga,
Kun yo’q tuyg’usiz bedavolarga,
Ishonib yolg’onchi kuy navolarga,
Yuragim yig’lama, Yig’lama endi.
Ohu so’zlaringni tinglamay qo’ydim,
Sen haqingda sira o’ylamay qo’ydim.
Sening dardlaringni kuylamay qo’ydim,
Yuragim yig’lama, Yig’lama endi.